ΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΚΑΠΟΥ ΑΛΛΟΥ
Από μικρός μου άρεσε να λέω ιστορίες.
Τα χρόνια όμως πέρασαν και οι ιστορίες κρύφτηκαν φοβισμένες από την πραγματικότητα.
Όλα αυτά τα χρόνια ζούσαν μέσα μου, με αποτέλεσμα, οι πλοκές να μου δημιουργήσουν επιπλοκές.
Για να αποφύγω τα χειρότερα σκέφτηκα ότι μπορεί έστω κι ένας να γουστάρει τις ιστορίες μου, οπότε τον φαντάστηκα και έγραψα γι αυτόν.
Έτσι γεννήθηκε το post & write και είναι ότι καλύτερο έχω σκεφτεί να κάνω στη ζωή μου.
Το βίτσιο αυτό το τρομερό θα το πάω μέχρι τέλους, ακόμα και αν το “τέντωμα της πραγματικότητας” – που είναι η κινητήρια δύναμη στις ιστορίες μου – ξενίζει ή ενοχλεί ή προκαλεί γέλια και αυτό γιατί πιστεύω ότι ο ένας φανταστικός μου αναγνώστης έχει ανάγκη τις ιστορίες μου, για να μπορέσει να ζήσει την ιστορία της ζωής του.
Είναι όμως και άλλος ένας ο λόγος που αξίζει να το κάνω: Εμείς οι “φαντασιόπληκτοι” δανειζόμαστε δομικά υλικά από την πραγματικότητα και χτίζουμε σπίτια σε έναν παράλληλο κόσμο.
Είναι κακό δηλαδή να υπάρχει και ένα σπίτι κάπου αλλού;